Dat bleek in ieder geval uit de film "Heima" die ik gisteravond bekeken heb. Het principe van de film is simpel: na een grote wereldtournee keert Sigur Rós terug naar hun thuisland om daar een aantal onaangekondigde intieme concerten te geven. Vervolgens worden de live-nummers afgewisseld met de band in de studio, interviews met de leden en bovenal beelden van het prachtige Ijslandse landschap. Een lust voor zowel het oor als het oog want niet alleen spreken de natuurbeelden enorm tot de verbeelding, ze gaan ook nog eens perfect samen met de engelenzang die zanger/gitarist Jónsi uit zijn stembanden haalt.
In navolging van die film vervolgde ik vandaag daarom mijn post-rock week met het solo album "Go" van de ijslandse engel. Het liet mij echter achter met gemengde gevoelens...
Ik begon mij af te vragen of dit wel echt post-rock is, het langste nummer duurt namelijk niet langer dan vijf minuten. Aan de andere kant hebben een paar nummers wel de bekende opbouw maar dit gaat allemaal veel te snel. Zijn sound is eigenlijk gelijk aan die van Sigur Rós maar dan wel met een flinke peper in de reet. Opzich vrij jammer, de nummers klinken zo namelijk vaak iets té poppy (misschien ook omdat Jónsi eens in het Engels zingt). Na een goede start gisteravond, is de engel van Ijsland slechts een leuk tussendoortje maar helaas niet meer dan dat. Het hoofdgerecht van vandaag staat echter wel al klaar, de klassieker "Young Team" van de band Mogwai uit Glasgow, en ik kan niet wachten om aan tafel te gaan...
Een fragment uit de film "Heima"
http://www.youtube.com/watch?v=Rc-FWL626uI&feature=fvst
Het nummer "Tornado" van Jónsi's album "Go"
http://www.youtube.com/watch?v=xOd9zWdH2dQ&p=17153448DC50C5B7&playnext=1&index=2
Vette muziek.. maar ik mistte de climax een beetje.. maar dat kan ook aan mij hebben gelegen..
BeantwoordenVerwijderen